Η χαρά μίας αθλήτριας 21 ετών της οποίας οι κόποι ανταμοίβονται με την τεράστια διάκριση της Ολυμπιακής πρόκρισης είναι απερίγραπτη. Τα συναισθήματα που βγάζει η εικόνα με την Άννα Κορακάκη να ενημερώνει μέσα στον τελικό την Χριστίνα Μόσχη ότι εξασφάλισε την πρώτη της Ολυμπιακή πρόκριση για το Παρίσι το 2024 είναι η μαγεία του αθλητισμού, η μαγεία του Ολυμπισμού.

Η 21 ετών αθλήτρια από την Κατερίνη που παράλληλα με τον πρωταθλητισμό στη σκοποβολή σπουδάζει ιατρική στη Λάρισα, επιβεβαίωσε τους ειδικούς που μιλούσαν για το νέο αστέρι της σκοποβολής, αφού τα προηγούμενα χρόνια είχε σαρώσει τα ρεκόρ της σπουδαίας Άννας Κορακάκη στις ηλικιακές κατηγορίες. Με την χρυσή Ολυμπιονίκη του 2016 φίλη και συνοδοιπόρο και τον Τάσο Κορακάκη προπονητή της, η Μόσχη πήγε στο ευρωπαϊκό πρωτάθλημα του Τάλιν χωρίς να την υπολογίζουν ως δυνατό όνομα. Έκανε τον αγώνα της ζωής της στον προκριματικό και πέρασε στην τελική οκτάδα με την 6η επίδοση. Εκεί τα έδωσε όλα και έκανε τη μεγάλη υπέρβαση. Τερμάτισε μεν 4η και έμεινε για μία θέση εκτός βάθρου, αλλά αυτό λίγη σημασία είχε καθώς εξασφάλισε το ένα από τα δύο διαθέσιμα Ολυμπιακά εισιτήρια από τη ηπειρωτική διοργάνωση.

Η ίδια μίλησε λίγη ώρα μετά τον αγώνα της στο ApexSports.gr για το πως έζησε τις στιγμές της πρόκρισης στο Τάλιν: «Η αλήθεια είναι ότι όταν μου το είπε η Άννα στον τελικό, δεν την πίστεψα μέχρι να το ακούσω επίσημα. Είχαμε και την σύγχυση του τελικού, νόμιζα ότι δεν κατάλαβα καλά στην αρχή. Η πρόκριση για τους Ολυμπιακούς ήταν το όνειρο μου από μικρή. Το έλεγα από πάντα στην μητέρα μου ότι μια μέρα θα το καταφέρω. Ασχολούμαι σχεδόν 7 χρόνια με το άθλημα, οπότε η ηλικία μου μπορεί να είναι μικρή, αλλά η δουλειά που είχαμε ρίξει όλα αυτά τα χρόνια νομίζω φάνηκε τώρα».

Επίσης, δήλωσε πως αφιερώνει το μεγάλο επίτευγμα της πρόκρισης στους Ολυμπιακούς Αγώνες στη μητέρα της, η οποία εδώ και λίγους μήνες δε βρίσκεται στη ζωή: «Την πρόκριση θέλω να την αφιερώσω σίγουρα στην μητέρα μου που την έχασα τον Ιούνιο. Είχαμε βάλει ένα στοίχημα παλιότερα, θα ήθελα πολύ να ήταν εδώ για να με δει. Θέλω να πω 1000 ευχαριστώ στον προπονητή μου, Τάσο Κορακάκη, ο οποίος δεν κατάφερε να έρθει σε αυτούς τους αγώνες. Του χρωστάω τα πάντα».